Bogactwo i nędza. Nowe wydanie na potrzeby XXI wieku.

Nie jest to jakaś genialna czy rewelacyjna książka, dużo tu wtrętów ideologicznych i zdarzają się błędy, ale w gruncie rzeczy dobrze tłumaczy ona wyższość kapitalizmu nad innymi systemami gospodarczymi.

PS: Polecam zignorować opinie poprzedniej osoby o tej książce. Poza spłakaniem się nie ma w niej żadnych argumentów opartych na faktach. No bo niby jakie badania obaliły poprawną teorię ekonomiczną i co takiego "powstało po Friedmanie", że trzeba uznać za błędne podstawowe prawdy ekonomiczne (pozytywny wpływ konkurencji, zysku i straty, czy swobody przedsiębiorczej na rozwój)?

Nie jest to jakaś genialna czy rewelacyjna książka, dużo tu wtrętów ideologicznych i zdarzają się błędy, ale w gruncie rzeczy dobrze tłumaczy ona wyższość kapitalizmu nad innymi systemami gospodarczymi.

PS: Polecam zignorować opinie poprzedniej osoby o tej książce. Poza spłakaniem się nie ma w niej żadnych argumentów opartych na faktach. No bo niby jakie badania obaliły...

Rzecz absolutnie żenująca. Klasyczna admiracja drapieżnego kapitalizmu w stylu ogranej reganomiki (lub taczeryzmu jak kto woli),które chyba na zawsze zablokowały możliwość rozwoju ordoliberalizmu. Zawziętość, z jaką autor broni postulatów typu "chciwość jest dobra", godna jest doprawdy lepszej sprawy. Jego naiwne przekonanie, że biznes jest postępowy i skłonny do ryzyka, wskazuje, że Gilder jest na bakier z badaniami naukowymi i praktyką gospodarczą, że nie czytuje nic, co powstało po Friedmanie, a miarą cywilizacji jest dla niego tempo wyniszczania najsłabszych. Szkoda czasu.

Rzecz absolutnie żenująca. Klasyczna admiracja drapieżnego kapitalizmu w stylu ogranej reganomiki (lub taczeryzmu jak kto woli),które chyba na zawsze zablokowały możliwość rozwoju ordoliberalizmu. Zawziętość, z jaką autor broni postulatów typu "chciwość jest dobra", godna jest doprawdy lepszej sprawy. Jego naiwne przekonanie, że biznes jest postępowy i skłonny do ryzyka,...